ചിരിച്ചു തലയാട്ടുമ്പൊഴും
ഇലകള്‍ക്കറിയില്ലല്ലൊ..
വേരുകളുടെ ജാരസംഗമങ്ങള്‍..?
നമ്മെ തഴുകുമ്പൊഴും
കാറ്റിനറിയില്ലല്ലോ...
അകലെ കാറ്റ് തന്നെ കട പുഴക്കുന്ന ജീവിതങ്ങള്‍...
പായ്യാരം പറഞ്ഞൊഴുകുമ്പൊഴും
പുഴക്കറിയില്ലല്ലോ...
പളളക്കകത്തുനിന്നും
സ്വപ്നപ്പരലുകളെയും
കൊത്തിക്കൊണ്ടുപോകുന്ന
ചൂണ്ടകളെ...
എല്ലാമറിഞ്ഞിട്ടും,
എനിക്കറിഞ്ഞുകൂടാത്ത
എത്ര ഞാനാണ്
എന്റെയുള്ളില്‍...
5 അഭിപ്രായങ്ങൾ:
nalla noottam :)
നല്ലൊരു കവി ഉള്ളിലുണ്ടെന്നു വെളിപ്പെട്ടു.. :)
നല്ല നോട്ടം. നല്ല വരികള്‍.
അതെ,, ഇലകൾക്കറിയില്ല വേരുകളുടെ സംസർഗങ്ങൾ
ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.
അതെ...നമുക്കറിയാത്തവ
കവിത നന്നായി
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ